Ekspozycje i narracje cyfrowe
Instytucje kultury, wraz z różnymi grupami interesariuszy, mogą promować treści kulturalne na potrzeby edukacji, nauki oraz turystyki, tworząc cyfrowe kolekcje tematyczne, narracyjne ekspozycje i przewodniki. Mogą one przyjmować postać opowieści cyfrowych (ang. Digital storytelling), które stanowią skuteczną formę transmisji informacji i wiedzy.
Projekty tego typu wpisują się w obszar humanistyki cyfrowej, w tym historii cyfrowej oraz historiografii cyfrowej. Wspierają proces upowszechniania i nabywania wiedzy za sprawą takich wymiarów architektury informacji jak czas i przestrzeń oraz różnego typu ontologie (opisujące fragmenty świata rzeczywistego).
Dedykowane oprogramowanie
W celu tworzenia wystaw i opowieści cyfrowych można zastosować otwarte platformy Omeka / Omeka S oraz inne otwarte lub darmowe rozwiązania, stworzone z myślą o opowiadaniu historii za pomocą linii czasu, map i georeferencji, multimediów, interaktywnych zdjęć bądź połączonych otwartych danych.
Przykłady wdrożeń Omeka / Omeka S
- Kultura atrakcji
- Lincoln at 200
- Martha Washington
- Mirosław Piotrowski profesor artysta grafik
- O pożytkach z ksiąg cyfrowych
Bibliografia
- Akram W., Omeka: An Open Source Digital Archiving Application, „Journal of Library and Information Communication Technology” t. 7 nr 1 (2018).
- Hardesty J. L., Exhibiting library collections online: Omeka in context, „New Library World” t. 115 nr 3–4 (2014).
-
Marsh A.C., Omeka in the classroom: The challenges of teaching material culture in a digital world, „Literary and Linguistic Computing” t. 28 nr 2 (2013).
- Piotrowski D.M., Uniwersytet Mikołaja Kopernika (Toruń), Wydawnictwo Naukowe, CMS w bibliotekach: open source’owe systemy zarządzania treścią jako platforma realizacji usług bibliotecznych, Toruń 2018.
- Sabharwal A., Digital curation in the digital humanities preserving and promoting archival and special collections, Waltham, MA 2015.
-
Posner M., Brett M.R., Creating an Omeka Exhibit, „The Programming Historian” (2016).