K siążka Arjun’a Sabharwal’a pt. „Digital Curation in the Digital Humianities: Preserving and promoting archival and special collections„ („Kuratorstwo cyfrowe w humanistyce cyfrowej: ochrona i promocja zbiorów archiwalnych i specjalnych”), opublikowana w serii „Chandos Information Professional Series„, porusza praktyczne i teoretyczne zagadnienia związane z kuratorstwem cyfrowym w naukach humanistycznych uprawianych w środowisku cyfrowym.
A rjun Sabharwal jest pracownikiem Biblioteki Uniwersyteckiej University of Toledo w Stanach Zjednoczonych, a w swojej pracy naukowej i zawodowej zajmuje się szeroko pojętym kuratorstwem cyfrowym. Autor jest między innymi administratorem, posadowionego na CMS Joomla!, serwisu Toledo’s Attic, który stanowi wirtualne muzeum zawierające treści cyfrowe dotyczące XIX i XX wiecznej historii miasta Toledo oraz północno-zachodniej części stanu Ohio.
Kuratorstwo cyfrowe i humanistyka cyfrowa […] zawierają połączone ramy dla ochrony, promocji i dostępu do zbiorów cyfrowych – Arjun Sabharwal – s. 1
T reść książki obejmuje zagadnienia związane z kuratorstwem cyfrowym, humanistyką cyfrową, historią cyfrową, archiwami i bibliotekami, historiografią cyfrową oraz historycznymi reprezentacjami cyfrowymi, dziedzictwem kulturowym, danymi badawczymi, architekturą informacji, sieciami społecznościowymi, etc. Wspólnym mianownikiem poszczególnych rozdziałów jest architektura wiedzy (ang. Knowledge architecture) – rozumiana jako połączenie „ludzi, treści oraz technologii” – oraz Model cyklu życia kuratostwa cyfrowego (ang. DCC Curation Lifecycle Model) stworzony przez The Digital Curation Center (s. 2).
DCC Curation Lifecycle Model, źródło: http://www.dcc.ac.uk/resources/curation-lifecycle-model
Archiwa oraz kolekcje specjalne odgrywają istotną rolę w humanistyce cyfrowej poprzez udział w projektach humanistyki cyfrowej oraz nauczaniu – Arjun Sabharwal – s. 47
K siążka wprowadza i wyjaśnia wiele kluczowych definicji oraz interesujących koncepcji i teorii, a także wskazuje na praktyki, istotne z punktu widzenia omawianego obszaru tematycznego. Publikacja prezentuje również wybrane projekty z zakresu humanistyki cyfrowej, począwszy od inicjatyw na nośnikach CD-ROM, projety TEI i wirtualne wystawy, po geoptrzestrzenne historyczne reprezentacje cyfrowe będące owocem wspólnej pracy archiwistów i historyków cyfrowych.
Autor zauważa także, że otwartoźródłowe systemy CMS takie jak Drupal, WordPress, Joomla! (czy Omeka) wspierają kuratorstwo cyfrowe poprzez budowę wirtualnych muzeów (oraz wystaw cyfrowych) przy wykorzystaniu specjalnych rozszerzeń np. umożliwiających harvestowanie metadanych w standardzie Dublin Core (s. 81).
O mawiana publikacja stanowi niezwykle ważną pozycję, która porządkuje wiedzę na temat kuratorstwa cyfrowego w kontekście humanistyki cyfrowej. Lektura uświadamia także, że kuratorstwo cyfrowe jest w obecnych czasach niezbędne, bowiem zajmuje się ochroną i długoterminowym dostęp do informacji, danych i treści wymaganych w cyfrowych naukach humanistycznych. Jest to obowiązkowa publikacja dla współczesnych archiwistów i bibliotekarzy zaangażowanych w cyfrowe projekty oraz badaczy z zakresu humanistyki cyfrowej.
Sabharwal, Arjun, Digital Curation in the Digital Humanities Preserving and Promoting Archival and Special Collections, Waltham, MA: Chandos Publishing, 2015.